szperacz

szperacz
szperacz I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos V, lm M. -e, D. -y {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'człowiek lubiący szperać, szukać czegoś ukrytego wśród innych rzeczy; poszukiwacz': {{/stl_7}}{{stl_10}}Biblioteczny szperacz. Cierpliwy, uważny szperacz. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'żołnierz przeszukujący teren w poszukiwaniu ukrytego nieprzyjaciela': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wysłać naprzód szperaczy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}szperacz II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mż III, lm D. -y, łow. {{/stl_8}}{{stl_7}}'pies myśliwski tropiący zwierzynę' {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • szperacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «ten, kto lubi szperać, robić poszukiwania, zwłaszcza naukowe, w bibliotekach, archiwach itp.» Cierpliwy, pilny, uważny szperacz. 2. lm B.=M. łow. «pies myśliwski używany do tropienia zwierzyny» 3. wojsk.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”